Walencja to trzecie co do wielkości miasto Hiszpanii. Prosta sprawa się tam dostać, wystarczy wykupić lot w Ryanair. Idealna wyprawa na dłuższy weekend.
Walencja znajduje się na wybrzeżu Morza Śródziemnego u ujścia rzeki Turia (Guadalaviar). Otoczona jest sadami w regionie zwanym Huerta de Valencia. Najwcześniejsza wzmianka o tym miejscu pochodzi od rzymskiego historyka Liwia, który twierdzi, że konsul Decimus Junius Brutus Callaicus osiedlił tutaj żołnierzy-weteranów przywódcy lusytańskiego Viriathusa w 138 roku. Później Walencja stała się zamożną rzymską kolonią. Zdobywana przez Wizygotów, potem |Maurów i Hiszpanów, dopiero w 1238 r. dodana została do królestw Jakuba I z Aragonii. W 1479 r., Wraz z innymi krajami korony aragońskiej, królestwo zjednoczyło się z Kastylią pod rządami monarchów Ferdynanda i Izabeli, co zaowocowało długim okresem pokoju, w którym miasto rozwijało się szybko, a sztuka prosperowała. W ciągu następnych dwóch stuleci miasto było siedzibą walenckiej szkoły malarstwa. W czasie hiszpańskiej wojny domowej była to stolica lojalistów od 1936 do 1939 roku. Obecnie to wspaniałe hiszpańskie miasto, mieszanka historii i nowoczesności.
 |
| historyczne centrum Walencji |
Walencja została nazwana miastem 100 dzwonnic, z których najbardziej znaną jest gotycka wieża Miguelete (1381–1424), przylegająca do katedry i sześciokątna wieża Santa Catalina (1688–1705), wspaniały przykład stylu barokowego.
Najważniejszym kościołem w mieście jest katedra La Seo,
położona w starożytnym centrum miasta, na placu de la Reina.
Została ona konsekrowana w 1238 roku przez pierwszego biskupa Walencji Pere d'Albalata i została poświęcona na rozkaz Jakuba I Zdobywcy Świętej Marii. Została zbudowana na meczecie, który z kolei wzniesiono na miejscu dawnej katedry Wizygotów.
Architektura gotycka jest dominującym stylem tej katedry, choć zawiera również elementy romańskie, renesansowe, barokowe i neoklasyczne. Charakteryzuje się trzema głównymi drzwiami katedry: gotyckim Puerta de los Apostoles, Puerta de los Hierros jest barokowa, a Puerta del Palau jest romańska. Wewnątrz jest elegancko, można obejrzeć wiele dzieł sztuki, w tym dwa duże obrazy Goyi.
Wejście jest płatne, ale w cenie można pobrać audio przewodnika i przejść się po katedrze, która jest dosyć skomplikowana. Warto, opis wnętrza jest treściwy i nie za długi :)
Wnętrze, bardzo przewiewne i świetliste, jest zdominowane przez ogromny ołtarz namalowany opowieściami Chrystusa.
Za ołtarzem znajduje się chodnik z widokiem na różne kaplice, w tym kaplicę Madonny del Parto, pod sklepieniem parasolowym w kształcie gwiazdy, z którego wyłaniają się anioły. Bardzo malownicze.
Na koniec należy wejść do kaplicy Świętego Graala (Cappella Santo Caliz), gdzie znajduje się czczony srebrny kielich, uczestnik Ostatniej Wieczerzy który, jak się datuje na I wiek naszej ery, może być prawdziwym Graalem. Kielich został przekazany katedrze przez króla Alfonsa el Magnànim w 1436 roku.
Kielich ma bardzo ładną oprawę, znajduje się pośrodku wielkiego alabastrowego ołtarza z dwunastoma apostołami i Dziewicą. Niestety, słabo go widać, bo wszystko wokół niego błyszczy...
 |
| fot Wikipedia.org |
Święty Graal składa się z filiżanki o wysokości około7 cm i 9,30 cm średnicy, natomiast całość ma wysokość ok 17 cm. Filiżanka kielicha wykonana jest z ciemnoczerwonego agatu i przymocowana jest za pomocą trzpienia z gałką i dwóch zakrzywionych uchwytów do podstawy.
Podstawa, wykonana jest z tego samego materiału co górny kielich, pokryta złotem, perłami i 27 kamieniami szlachetnymi, w tym dwoma rubinami i szmaragdami. Dolna część ma arabskie napisy, do dzisiaj nie rozszyfrowane. Najprawdopodobniej powstał w palestyńskim lub egipskim warsztacie między IV w bc a I w ac.
 |
| kaplica Cappella Santo Caliz |
Warto zajrzeć do kaplicy św Franciszka Borgii, gdzie znajdują się dwa obrazy Francisco Goyi w tym przedstawiający św. Franciszka Borgię na łożu śmierci niecierpliwego i gdzie figura Chrystusa na krucyfiksie tryska krwią grzesznika.
Generalnie nazwisko Borgia pojawia się w tym mieście dosyć często. Okazuje się, że to była włosko-hiszpańską rodzina szlachecka, która pochodziła z Aragonii, z miasta Borja (Saragossa) i zasłynęła dwoma papieżami, z czego jeden Aleksander VI był tak sprytnym i rozwiązłym politykiem, iż stał się bohaterem powieści Mario Puzo.
 |
| Micalet |
Katedralna dzwonnica Micalet jest obowiązkowym punktem widokowym. Jest to budowla w stylu gotyckim wykonana w czternastym wieku i ukończona w piętnastym. Autorami byli mistrz katedralny Andrés Juliá i architekt Pere Balaguer, którzy również zbudowali wieże Serranos.
Zbudowana na ośmiokątnej podstawie, jej obwód jest taki sam jak jego wysokość, ponad pięćdziesiąt metrów. Nazwa „El Miguelete” pochodzi od nazwy jego największego dzwonu „Miguel”, wykonanego w 1532 r. i ważącego ponad dziesięć ton. Wewnątrz znajduje się ogromna spiralna klatka schodowa z 207 schodkami na szczyt, skąd można podziwiać niesamowite widoki na miasto, a nawet morze. Warto się wdrapać, widoki są przepiękne.
Widoki z góry:
Za katedrą znajduje się najpiękniejsze miejsce w Walencji: Plac Katedralny (Plaza de la Virgen)z fontanną Neptuna. Wypatrzyłam go będąc na dzwonnicy :)
Żeby do niego dojść, trzeba obejść katedrę, najlepiej z prawej strony i przejść pod łukiem łączącym katedrę z bazyliką Matki Bożej Opuszczonych.
Ten piękny, stary plac jest miejscem odpoczynku od gwaru i zgiełku miasta. Od czasów rzymskich do XX wieku Plaza de la Virgen była najważniejszym placem miejskim w Walencji, znajdował się tu ratusz. Plac jest otoczony trzema najbardziej charakterystycznymi budynkami Walencji - katedrą Santa Maria, bazyliką Virgen de los Desamparados i pałacem Generalitat.
Plaza de la Virgen jest idealnym miejscem by posiedzieć, pojeść i popatrzeć na piękną architekturę i na ludzi. Przetestowałam :) Znajduje się tu kilka kawiarni i odkrytych tarasów, które serwują tradycyjne dania z Walencji, jadłam tylko lody, były całkiem dobre.
Jedną z głównych atrakcji na placu jest fontanna: Fuente del Turia, przedstawiająca Neptuna w otoczeniu ośmiu nagich dziewcząt. Dzieło to stworzone przez lokalnego rzeźbiarza Silvestre Edeta, odzwierciedla rzekę Turię i jej osiem dopływów nawadniających miasto. Wieczorem Plaza de la Virgen jest pięknie oświetlony.
Na placu późnym popołudniem mała niespodzianka:
Bazylika Matki Bożej Opuszczonych
Świątynia ta, zbudowana na ruinach forum rzymskiego i poświęcona patronce miasta, jest połączona z katedrą za pomocą renesansowego łuku. Jest jednym ze skrzydeł placu Katedralnego. Wszystko w środku kręci się wokół figury Dziewicy, gotyckiej rzeźby z głową lekko pochyloną na bok i przykrytej szatą i klejnotami. W XVIII wieku dodano dwie niewinne osoby, które stoją u jej stóp, a całość jest teraz ustawiona na mechanicznym urządzeniu, które pozwala obracać posąg. Nawa główna pokryta jest owalną kopułą z freskami namalowanymi przez Antonio Palomino.
Kosciół Santos Juanes
Jest to zasłużenie wpisany zabytek na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO.
Giełdę możne zwiedzać za darmo, ale warto przyjść na 30-minutowe oprowadzanie z przewodnikiem
Palacio del Marqués de Dos Aguas
Palacio del Marqués de Dos Aguas to spektakularna rezydencja z XVIII wieku. Pałac markiza znany jest z bogato zdobionej fasady z bogato rzeźbionymi alabastrowymi drzwiami. W tym arystokratycznym pałacu mieści się obecnie Narodowe Muzeum Ceramiki. Muzeum prezentuje ponad 5000 przykładów tradycyjnej ceramiki z Walencji i okolic, azulejos (ceramika niebieska) z Teruel oraz fajans (glazura z gliny) z Toledo i Sewilla . Inne interesujące przedmioty na wystawie to starożytna grecka, rzymska i arabska ceramika; świetna porcelana z Chin i Japonii; i współczesne dzieła Mariano Benlliure i Picassa.
Parter poświęcony jest wystawom czasowym, na tym piętrze znajduje się niezwykłe „patio powozowe” (tak nazwane, ponieważ była to powozownia i stajnia) oraz główne schody.
Pierwsze piętro obejmuje prywatne pokoje markiza de Dos Aguas, ozdobione stiukami, malowidłami ściennymi i sufitowymi wykonanymi przez artystów takich jak Plácido Frances y Pascual, José Felipe Parra i José Brel Guiralt w XIX wieku. Marmurowe podłogi mają różne kolory, z inicjałami „MD”, odpowiadającymi Marquis de Dos Aguas.
Znakomite pokoje to Sala Balowa, Czerwony Pokój, Wschodni Salon (znany również jako Porcelanowy Salon), wyposażony w część oryginalnych mebli. Ponadto wszystkie pokoje zdobią dzieła sztuki, lampy, zegary, wazy itp . Jest bardzo elegancko i stylowo.
poświęcone wystawie kolekcji ceramiki.
Dekorację tej przestrzeni uzupełniają popularne współczesne ceramiczne garnki i miedziane przedmioty.
Atrakcją jest typowa walencka kuchnia, zaprojektowana przez samego Manuela Gonzáleza Martí, z mozaikami, fryzami i panelami dekoracyjnymi z XVIII i XIX wieku. Piękna.
Bramy Miasta
Torres de Serranos - brama wschodnia
Tam, gdzie Stare Miasto ustępuje Ogrodom Turia, znajduje się imponująca brama: Torres de Serranos. Te zabytkowe wieże, będące jedną z 12 dawnych bram przez dawno zburzony mur starożytnego miasta, la Muralla Cristiana („chrześcijańska ściana”), mogą być eksplorowane i stanowić doskonały punkt widokowy dla zdjęć.
Trzeba wejść na górę i z tarasu obejrzeć widok na miasto i dawne koryto rzeki. W niedzielę można wejść za darmo :) Z placu de la Reina całkiem blisko, ok 5 min na pn-wschód. |
| widok z wież |
Wieże Serranos uważane są za największą gotycką bramę miasta w całej Europie i zostały zbudowane pod koniec XIV wieku przez Pere Balaguera jako część fortyfikacji miasta.
Budowę tych dużych wież strażniczych ukończono w 1391 r. Były one niegdyś głównym wejściem do miasta w dawno zniszczonej ścianie. Z architektonicznego punktu widzenia obie są w kształcie pięciokąta, połączone wspólną galerią i ozdobione gotyckimi wzorami na granicach. Na górze znajdują się attyki, a wokół całej konstrukcji widać pozostałości starej fosy.
Są bardzo dobrze zachowane
Wieże Quart
Zbudowane przez Pere Bonfilla, którego inspiracją były wieże Castell Nuovo w Neapolu, Wieże Quart stanowią dobry przykład późnogotyckich konstrukcji wojskowych. Zostały one pomyślane jako bramy obronne dla miasta i do 1874 r. były znane jako Torres de la Cal (Wieże Wapienne), ponieważ wapień, który wszedł do miasta, musiał wejść przez te bramy. Tył wież został otwarty, aby umożliwić widok na wnętrze. Przez jakiś czas to było więzienie dla kobiet.
Wieże Quart odegrały istotną rolę w powstrzymaniu wojsk Napoleona w 1808 r. Podczas bitwy o niepodległość przeciwko Francuzom. Blizny pozostawione na wieżach przez kule armatnie można jeszcze dziś zobaczyć.
Widoki z góry na miasto od strony zachodniej.
Centralny rynek w Walencji
Należy wejść do środka, aby poczuć atmosferę rynku i być otoczonym zapachami i kolorami tego miejsca. Ja wracałam tu jeszcze dwukrotnie. No i robiłam zakupy oczywiście.
Uwaga: otwarty od poniedziałku do soboty od 07:30 do 14:30
W niedzielę rynek jest zamknięty a okoliczne ulice zamieniają się w pchli targ.
Plac Ayuntamiento
To główny plac w Walencji, zwany placem ratuszowym. Znajduje się tutaj jeden z najważniejszych budynków i zabytków miasta zarówno dla turystów, jak i mieszkańców: Ayuntamiento de Valencia czyli ratusz w Walencji.
Dominantą placu są w zasadzie dwa budynki: oszałamiający neoklasycystyczny ratusz (Ayuntamiento) z imponującą wieżą zegarową i wspaniały centralny urząd pocztowy (Edificio de Correos), zaprojektowany przez architekta Miguela Angel Navarro w pięknym stylu eklektycznym, który łączy w sobie elementy modernistyczne z bogatymi wnętrzami inspirowanymi barokiem.
To główny plac w Walencji, zwany placem ratuszowym. Znajduje się tutaj jeden z najważniejszych budynków i zabytków miasta zarówno dla turystów, jak i mieszkańców: Ayuntamiento de Valencia czyli ratusz w Walencji.
 |
| Plac Ratuszowy |
 |
| poczta |
Plaza del Ayuntamiento jest również ulubionym miejscem do świętowania lokalnych wydarzeń i uroczystości, od imprez po zakończeniu gry, świątecznych szopek bożonarodzeniowych i Dnia Walencji po doroczny festiwal Fallas, kiedy całe to miejsce jest pełne energii i spektakularnych mascletas ( pokazy pirotechniczne).
Plac Ayuntamiento otaczają cudowne, kolorowe kamienice.
Obecny plac z budynkami, które tworzą jego otoczenie, został uznany za artystyczne miejsce historyczne.
Plac Ayuntamiento otaczają cudowne, kolorowe kamienice.
Obecny plac z budynkami, które tworzą jego otoczenie, został uznany za artystyczne miejsce historyczne.
Z placu Ayuntamiento jest już bardzo blisko do północnego dworca kolejowego (Estacion del Norte) i areny walk z bykami.
Demetrio Ribes zaprojektował północny dworzec kolejowy w 1917 r. w stylu modernistycznym. Zgodnie z tendencją „Secesión Vienesa”. Styl jest jednolity i niepowtarzalny. Wystrój wnętrz i elementów zewnętrznych jest hołdem dla znaczenia handlu pomarańczami w Walencji. Na fasadzie frontowej można zobaczyć typowe elementy kultury walenckiej: pomarańcze, baraki (tradycyjny dom Walencji), La Albufera (jezioro), kobiety ubrane w tradycyjną suknię walencką ...
Tuz obok dworca znajduje się jeszcze czynna arena walk z bykami. Została zbudowana w latach 1850-1859 w stylu neoklasycznym, inspirowanym cywilną architekturą rzymską, taką jak Koloseum w Rzymie lub Arena w Nîmes ( Francja ). Jego strukturę tworzy 48-stronny wielokąt z 384 zewnętrznymi łukami. Może pomieścić 12 tys osób. Można ją zwiedzać albo też udać się na korridę, czego akurat nie polecam.
Muzeum Ołowianych Żołnierzyków (L'Iber Museo de Los Soldaditos de Plomo)
Bardzo fajnym przerywnikiem w zwiedzaniu miasta jest Muzeum Ołowianych Żołnierzyków. Jest to największa kolekcja figurek na świecie.
Bardzo fajnym przerywnikiem w zwiedzaniu miasta jest Muzeum Ołowianych Żołnierzyków. Jest to największa kolekcja figurek na świecie.
Różne sale wystawowe są podzielone według tematów: prehistoria, starożytność, Almansa, wieki XX i XXI, Abrazo de Vergara, Victoria Eugenia, kolekcje walenckie, sala napoleońska, sala średniowiecza, Tirant, sala konferencyjna i życie codzienne. Ponadto posiada salę wystawczasowych.Żołnierzyki reprezentują różne epok
i kraje, są tu inscenizacje bitew ale nie tylko. Można tu znaleźć także figurki z bajek.
Bardzo dobra zabawa dla dzieci i dla dorosłych
Miasteczko Sztuki i Nauki
Miasteczko znajduje się poza historycznym centrum, można do niego dojechać autobusem nr 13,15 albo 95.
I rzeczywiście: zapiera dech w piersiach. Będąc tutaj czułam się jak na innej planecie. Jest pięknie i bardzo nowocześnie.
Miasto Sztuki i Nauki znajduje się na końcu dawnego koryta rzeki Turii , które zostało osuszone i przekierowane po katastrofalnej powodzi w 1957 roku . Stare koryto zostało przekształcone w malowniczy zatopiony park.
Zaprojektowany przez Santiago Calatravę i Félixa Candelę ośrodek był budowany dwa lata i został otwarty 16 kwietnia 1998 r. wraz z otwarciem L'Hemisfèric. Ostatni wielki element Miasta Sztuki i Nauki, El Palau de les Arts Reina Sofia, został zainaugurowany 9 października 2005 r., w Dniu Walencji.
Podobno pierwotnie budżetowany na 300 milionów euro, kosztował prawie trzykrotność początkowego oczekiwanego kosztu !
Uznany za wyjątkową architekturę kompleks obejmuje m.in. L'Hemisfèric (Oko Mądrości, budynek w kształcie oka z planetarium i kinem IMAX w środku, L'Oceanogràfic (park oceanograficzny na wolnym powietrzu), największe centrum morskie w Europie, El Museu de les Ciències (interaktywne muzeum nauki im Księcia Filipa), takie nasze Centrum Nauki im. M.Kopernika, El Palau de les Arts Reina Sofia (opera i centrum sztuk performatywnych), El Pont de l'Assut de l'Or (biały most wiszący przecinający suche koryto rzeki Turia), L'Àgora (kryty plac, na którym odbywają się koncerty i imprezy sportowe).
Bilety można kupić przez internet. Najlepiej łączone. Cena za trzy atrakcje: 38 Euro.
L'Oceanogràfic - to największe w Europie oceanarium otwarte w 2002 roku (42 mln litrów wody). Usytuowane jest tu 13 ekosystemów światowych mórz, a także 500 gatunków pływających zwierząt, rekonstrukcje podziemnych krajobrazów, ogromne delfinarium czy wyspy lwów morskich.
Występy delfinów w delfinarium odbywają się tylko trzy razy dziennie o określonych porach, kalendarz tutaj: https://www.oceanografic.org/en/planifica-tu-visita/hoy-en-el-acuario/
Warto przyjść wcześniej i zająć lepsze miejsca.
 |
| Oceanarium |
 |
| Oko Mądrości |
 |
| El Pont de l'Assut de l'Or |
 |
| Widok na Muzeum Nauki i Operę |
Na Miasteczko Sztuki i Nauki należy zarezerwować sobie cały dzień. Nikt się nie będzie nudził.
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Poniżej praktyczny przewodnik po tym, co warto zobaczyć i zrobić w Walencji
1. Zjedz paellę
2. Odwiedź La Lonja de la Seda (Silk Exchange)
3. Przyjdź do Mercado Central (Central Market)
4. Zajrzyj do katedry w Walencji i wejdź na wieżę Micalet
5. Wejdź na jedną ze starych bram miasta
6. Zachwyć się architekturą Ciudad de las Artes y las Ciencias
7. Wybierz się na spacer lub przejażdżkę rowerem po parku Turia (Jardines del Turia)
8. Odwiedź kilka muzeów w Walencji
9. Podziwiaj wspaniałą sztukę uliczną
10. Posiedź na placu de la Virgen, de la Reina albo na placu Ayuntamiento
Miłego pobytu !
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz