2021 Sycylia - okolice Katanii (Syrakuzy, Taormina)

 Katania jest bardzo dobrym punktem wypadowym na północ i na południe wschodniego wybrzeża Sycylii. Polecam wycieczki do Syrakuz i Taorminy. Przepiękne dwa miasta, które musicie zobaczyć.

Zarówno do Syrakuz, jak i do Taorminy można wybrać się pociągiem lub busem. Ja wybrałam tę drugą opcję. Dworzec autobusowy znajduje się blisko centralnego dworca kolejowego, aczkolwiek niełatwo go znaleźć. Podpytany taksówkarz wskazał mi drogę. Trzeba się udać nieco powyżej dworca kolejowego w stronę bloków i tam po prostu w bloku na parterze znajduje się biuro i kasa autobusowa. Polecam zakupić od razu bilet powrotny, w komplecie jest taniej. Autobusy odjeżdżają co pół godziny.

Syrakuzy leżą ok 66 km na południe i najlepiej zaplanować wizytę w tym mieście na cały dzień a Taormina ok 56 km na północ od Katanii i tutaj wystarczy pół dnia, no chyba, że ktoś przewiduje plażowanie.

1. Syrakuzy

Miasto Syrakuzy (Siracusa) leży na płaskiej wapiennej wyżynie opadającej stromo do morza oraz na wyspie Ortigia. Nazwa wyspy pochodzi prawdopodobnie od antycznego greckiego słowa oznaczającego przepiórkę. Wyspa jest najciekawszą częścią miasta i jest to tak na prawdę Stare Miasto. Wyspę Ortigię z Sycylią łączą dwa mosty leżące równolegle do siebie: Ponte Umbertino oraz Ponte Santa Lucia. Wyspa ma trochę ponad 1,5 kilometra długości i ponad 600 metrów szerokości w najszerszym punkcie. 

Miasto Syrakuzy powstało w VIII w p.n.e. dzięki osadnikom z Koryntu. W starożytności było jednym z najważniejszych punktów na mapie świata, rywalizowało z Kartaginą i Atenami, ale było najpotężniejszym i największym miastem na Sycylii. Było ważnym ośrodkiem gospodarczym i politycznym oraz naukowym i kulturalnym. 

Dzisiejsza Ortigia jest połączeniem stylów, elementów i zabytków ze wszystkich okresów z całej długiej historii miasta. Znajdziemy tu wiele przykładów architektury różnych epok, w tym:  ruiny greckich świątyń, barokowe i gotyckie pałace, historyczne kościoły, podziemne tunele i żydowskie łaźnie, w wielu miejscach spotkamy oryginalne elementy architektury antycznej i średniowiecznej, chociaż  miasto zostało dotkliwie zniszczone podczas trzęsienia ziemi w 1693r. Wielkie zniszczenia przyniosła także II wojna światowa.

Jednym z najważniejszych mieszkańców Syrakuz był Archimedes, który urodził się tutaj i do ostatniego dnia swojego życia wspierał ojczyznę swoimi wynalazkami. W mieście bywali i inni  mędrcy: Platon, Pindar, Ajschylos czy Teokryt. Bardzo ważną mieszkanką miasta była św. Łucja, która zmarła tutaj męczeńską śmiercią a św Paweł spędził tutaj trzy dni, gdy był przewożony z Malty do Rzymu. 

Syrakuzy-ważne miejsca

Dzisiaj miasto zajmuje tylko niewielką część powierzchni starożytnych Syrakuz. Bardzo duża, od dawna niezamieszkana wyżyna Epipolai, rozciągająca się na zachód od dzisiejszego miasta, była przed 2 tys. lat największą dzielnicą milionowej antycznej metropolii. Płaska i skalista wysepka Ortigia była schronieniem oraz naturalnym portem.

Ortigię warto zwiedzać spacerując. Wyspa nie jest duża, niesamowicie piękna i żal by było nie przejść się wąskimi, jasnymi uliczkami starego miasta. Jeśli wejdziecie na wyspę Mostem św. Łucji (Ponte Santa Lucia) i przejdziecie ulicą Via Salvatore Chindemi to dojdziecie do ruin antycznej bramy miejskiej Porta Urbica. Brama ta była częścią murów miejskich zbudowanych za czasów Dionizjusza I. Idąc dalej dojdziecie do Temple of Apollo, czyli do pozostałości po najstarszej na Sycylii doryckiej świątyni otoczonej kolumnadą, poświęconej Apollu z VI w p.n.e. Niewiele z niej zostało ale jest ważnym elementem historii miasta.

ruiny światyni Apolla

Kierując się nieco w prawo, ulicą Corso Giacomo Matteotti dojdziecie do uroczego placu Archimedesa z przepiękną fontanną Diany z 1907 r. Fontanna skierowana jest na południe i przedstawia postać Diany z łukiem i psem, atrybutami bogini łowiectwa i obrończyni Ortigii w czasach greckich. U jej stóp znajduje się rzeka Aretuza. Wewnątrz zbiornika znajdują się cztery Trytony na koniach morskich i dwa jeżozwierze szybujące na falach. W eleganckiej wannie są maski i herby przedstawione w klasycznym stylu. Na placu jest bardzo ładnie i słonecznie, zdjęcia można robić bez końca.

fontanna Diany

Kierując się z placu na ulicę Via della Amalfitania 

a później na południe Via Saverio Landolina dojdziecie  do Placu Katedralnego, Piazza Duomo.  Po drodze miniecie wiele knajpek, restauracji i typowych sycylijskich sklepików oraz ciekawych kamienic. 

Piazza Duomo to najważniejszy plac Ortigii. Plac jest duży, bardzo jasny i otoczony barokowymi fasadami świątyń i pałaców, które powstały w XVII i XVIII wieku po wielkim trzęsieniu ziemi. Brakuje tu zieleni, ale takie jest typowe sycylijskie stare miasto. Plac jest uroczy i zachwyca swoją spójnością. 

uliczki Ortigii

Piazza Duomo

Katedra Metropolitarna Narodzenia Najświętszej Maryi Panny

Katedra Metropolitarna Narodzenia Najświętszej Maryi Panny to najważniejszy kościół w mieście usytuowany w centrum Placu Katedralnego.  Stał się on częścią światowego dziedzictwa chronionego przez UNESCO. Do jej budowy użyto białego wapienia z Syrakuz, ale do części górnej ściągnięto biały marmur z greckich Cyklad. Jego styl to głównie styl barokowy i rokokowy na zewnątrz, podczas gdy wewnątrz naprzemiennie występują części z epoki Syceliota, jako należące do greckiej świątyni oraz części średniowieczne, zbudowane przez Normanów. Jego struktura wewnętrzna składa się z kilku naw i kaplic, które mają klasyczny i typowy dla baroku styl zdobienia. Na zewnątrz po prawej i lewej stronie znajdziecie posągi św Piotra i Pawła. 

Katedra ma wielkie znaczenie religijne, mieści posągi, relikwie i szczątki świętych, męczenników i szlachty Syrakuz. 

Syrakuzy Katedra Metropolitarna Narodzenia Najśw. Marii Panny

Opactwo św.Łucji

Innym ważnym zabytkiem placu jest Opactwo św. Łucji Chiesa di Santa Lucia alla badia. Kościół jest poświęcony patronce Syrakuz św.Łucji. W czasach prześladowań chrześcijan odtrącony przez Łucję zalotnik doniósł na nią, a ta nie wyparła się swojej wiary, pomimo aresztowania i tortur. Zmuszana do prostytucji, wydłubała sobie oczy. Ścięto ją w wieku 23 lat.

Fasada świątyni wygląda skromnie. Niestety nie mogłam zajrzeć do środka, gdyż kościół był zamknięty, ale podobno w środku kryje prawdziwe dzieło sztuki czyli obraz "Pogrzeb Łucji" autorstwa Caravaggio.  Caravaggio przed rozpoczęciem prac zszedł do katakumb, dzięki czemu jego obraz jest bardzo realistyczny. W kościele znajduje się też charakterystyczna mozaika podłogowa nawiązująca do stylu hiszpańskiego i XVIII-wieczne freski. 

Na placu znajduje się kilka pałaców: na lewo od katedry : Palazzo del Vermexio, w którym mieści się ratusz, naprzeciwko niego stoi piękny XV-wieczny Palazzo Beneventano Del Bosco a obok Palazzo Arezzo della Targia, natomiast przy samej katedrze ulokowany jest Palazzo Arcivescovile, w którym znajduje się kuria i seminarium duchowne.

Syrakuzy, nabrzeże

Z Placu Katedralnego można przejść na ponad 400 metrową nadmorską promenadę i dojść do Źródła Aretuzy (Fonte Aretusa). Z tym miejscem związany jest mit o nimfie Aretuzie, którą bogini łowów Atremida, zmieniła w źródło by uwolnić ją od natarczywego zakochanego w niej boga Alfejosa.  

Źródło Aretuzy

Źródło Aretuzy znajduje się przy samym morzu i to tak naprawdę naturalne źródło, do którego woda dostaje się przez skały bezpośrednio z morza. Miejsce to znane było już od starożytności.  Jest to jedno z trzech miejsc na Sycylii, gdzie w stanie naturalnym rośnie trzcina papirusowa.

Syrakuzy, Widok z Promenady

Idąc dalej promenadą dojdziecie do ciekawego Zamku Maniace. Zamek i jednocześnie cytadela zbudowany został w latach 1232-1240 przez cesarza Fryderyka II. Zamek nosi imię George'a Maniakesa, bizantyjskiego generała, który oblegał miasto i zdobył je w 1038 roku. Zamek ma czystą geometryczną formę (kwadrat 51x51m) i pierwotnie można było do niego wejść tylko przez most przerzucony nad fosą, która już nie istnieje. Cechą zamku jest zdobiony portal oraz pięknie odnowiona sala, której podłoga zbudowana jest z luster - doskonałe miejsce atrakcja dla dzieci.  Dziś zamek jest udostępniony do zwiedzania i warto do niego zajrzeć bo jest niestandardowy. Bilet kosztuje 8,50 Euro.

Zamek Maniace

Zamek Maniace

Ortigia jest wyspą niezmiernie ciekawą, pełną historii, mitologii, pięknej architektury i pamięci o mędrcach, którzy tu niegdyś tworzyli i przyczynili się do zbudowania wielkości Syrakuz.

Innym niezmiernie ważnym miejscem w Syrakuzach, które należy odwiedzić jest Park Archeologiczny Neapolis, który znajduje się już na lądzie. By do niego dojechać wsiadłam do odkrytego busa turystycznego, który jeździ trasą wycieczkową i przy tej okazji posłuchałam trochę o historii miasta i zrobiłam kilka przystanków na zdjęcia. 

Park archeologiczny Neapolis jest jednym z najważniejszych historycznych miejsc na całej Sycylii. Zobaczyć tutaj możemy dobrze zachowany teatr grecki, amfiteatr rzymski, Ołtarz Hierona II oraz latomie, czyli kamieniołomy, których najciekawszym elementem jest tzw Ucho Dionizosa o niezwykłej akustyce. Park ma 35 ha powierzchni a aranżacja terenu nawiązuje do idei tyrana Dionizego I , który w 405 roku p.n.e. chciał przekształcić dzielnicę Neapolis w obszar monumentalny, zdolny pomieścić wiele architektonicznych świadectw klasycznego miasta.

Po wejściu do parku, pierwsze, co ściąga wzrok to potężne i ciekawe w kształcie kamieniołomy czyli latomie. Ścieżka od wejścia doprowadzi was do Ucha Dionizosa, czyli sztucznej jaskini otoczonej bujną roślinnością, w kształcie lejka, wykopanej w wapieniu, o wysokości około 23 metry i szerokości od 5 do 11 metrów o osobliwym kształcie. Podobno kształt przypomina małżowinę uszną, która rozwija się na głębokość 65 metrów. Jaskinia posiada wyjątkowe właściwości akustyczne (podobno dźwięki są wzmacniane 16 razy). Te cechy akustyczne i kształt sprawiły, że Caravaggio, który odwiedził Syrakuzy w 1608 roku, nazwał je Uchem Dionizjusza, dając tym samym siłę szesnastowiecznej legendzie według której słynny tyran Dionizos kazał zbudować tę jaskinię jako więzienie i zamknął tam swoich więźniów, aby przez otwór z góry słyszeć ich głosy wzmocnione echem.

Pionowe ściany kamieniołomów z głębokimi jaskiniami pięknie współgrają z przyrodą wokół. Kamieniołomy zamienione zostały w bujne, zaciszne i bardzo zielone ogrody, osłonięte od wiatru. Skąpane w słońcu rosną i owocują tu cytrusy, a w dolnych partiach płyną strumyki, roślinność porasta wapienną skałę, a drzewa ocieniają ścieżki. Spacerowanie tutaj jest bardzo przyjemne, niecodzienne, pełne duchów sprzed setek lat, co czuć w każdym nawet malutkim powiewie wiatru. 

Największą atrakcją Parku Archeologicznego Neapolis jest największy na Sycylii wykuty w skale teatr grecki czyli Teatro Greco. Rozciąga się z niego przepiękny widok na morze. Teatr był jednym z najsłynniejszych teatrów starożytnego świata, który kiedyś mógł pomieścić na swoich 67 rzędach 15 tysięcy ludzi. Powstał w V w. p.n.e., ale w kolejnych stuleciach wielokrotnie był przebudowywany. 

W starożytności cieszył się wielką międzynarodową sławą i prestiżem będąc najważniejszym budynkiem dla przedstawień w grecko-zachodnim świecie. Było to także miejsce kultu i dużych zgromadzeń ludowych i siedziba procesów publicznych. W czasach rzymskich przystosowano go do występów cyrkowych i rozrywkowych.

Niestety część teatru została rozebrana, a pozyskany w ten sposób materiał przeznaczono do fortyfikacji Ortigii.

Dalej znajdziemy ogromny Amfiteatr Rzymski o eliptycznym kształcie. Ma on spore rozmiary (140 x 90 metrów) i jest prawie całkowicie wykopany w skale, z wyjątkiem strony południowej. W XVI wieku Hiszpanie wykorzystali z niego duże kwadratowe bloki skalne, które ją charakteryzowały, do budowy bastionów obronnych na wyspie Ortigia.

W parku jest bardzo przyjemnie, ale jeśli ktoś potrzebuje lenistwa i plaży, to spacerując wokół Ortygii natknie się na co najmniej trzy miejsca (dwa bezpłatne), gdzie można się opalać i zejść do wody. Są one jednak dość małe i kamieniste. Jeśli wolicie duże i piaszczyste plaże skierujcie się do Lido Arenella lub do Fontane Bianche, obie oddalone od Syrakuz o około 30 minut jazdy autobusem.

2. Taormina

Taormina leży na południowych zboczach gór masywu Monti Peloritani opadających do Morza Jońskiego, na jednym z tarasów góry zwanej Monte Tauro, na wysokości 204 m n.p.m. To śliczne i bardzo ekskluzywne miasto położone jest niespełna 1,5 godziny autobusem od Katanii i absolutnie zasługuje na wizytę. 

Jego położenie jest wyjątkowe, miasto góruje nad zatokami i ma cudowne widoki na Morze Jońskie i na Etnę. Ma piękne piaszczyste plaże, cudny park miejski, ciekawe, urokliwe i kolorowe wąskie uliczki i nie tylko antyczne zabytkowe miejsca. Od wielu lat Taorminą zachwycali się wielcy artyści, podróżnicy i myśliciele. Mieszkał tutaj Johann Wolfgang Goethe, David Herbert Lawrence, Jarosław Iwaszkiewicz, Guy de Maupassant. Niestety, w sezonie miasto oblegane jest przez tłumy turystów. W październiku spaceruje się tutaj swobodnie, brak jest kolejek a jest jeszcze bardzo ciepło i na prawdę elegancko.

Taormina, widok z Teatru Antycznego

Ze stacji autobusowej do centrum miasta jest bardzo blisko. Zwiedzanie Taorminy można rozpocząć od historycznej bramy miejskiej Porta Messina i wejść na główny deptak Corso Umberto albo za bramą przejść w lewo i udać się do Teatru Antycznego. Ja wypiłam pyszną kawkę zaraz za bramą i udałam się do teatru, jako że uznałam go za najważniejszą atrakcję miasta. .

Taormina, Teatr Antyczny

Teatr hellenistyczny został zbudowany w Taorminie około III wieku p.n.e. Jego pozostałości zostały znalezione pod nadbudowaną rzymską widownią. Pod panowaniem rzymskim prawdopodobnie za czasów Hadriana lub Trajana teatr został przebudowany. Został przebudowany też w III wieku naszej ery, wtedy orkiestrą przekształcono w arenę i usunięto scenę. Teatr po przebudowie mógł pomieścić ponad 5000 widzów. Obecnie oglądamy to co pozostało z teatru: część trybun, zabudowę sceny czy portyków. Część konstrukcji została rozebrana i stała się budulcem dla nowych pałaców i kościołów w mieście.

Teatr ma doskonałą akustykę i obecnie jest miejscem koncertów, wydarzeń politycznych i tłem do filmów. Występowali tu m.in.: Liza Minnelli, Elton John, James Blunt, Sting, Renato Zero, Elisa, Emma i Eros Ramazzotti.
Położenie teatru jest niezwykłe. Wejście na widownię to cudowne przeżycie z widokiem zapierającym dech w piersi pokazującym siłę i ogrom teatru, a wejście na szczyt korony daje bajkowe widoki wybrzeża.

Taormina to urocze miasteczko z kolorowymi, wąskimi i bardzo włoskimi turystycznymi uliczkami. Jest tu kolorowo, owocowo, radośnie, każda witryna przyciąga wzrok i niestety zachęca do wejścia :)

uliczki Taorminy

Porta Catania

Główny deptak czyli Corso Umberto to rozciągnięta uliczka pomiędzy dwoma bramami miejskimi:

Porta Messina oraz Porta Catania z różnorodną zabudową. Budynki sięgają czasów arabskich,  ale są i typowo gotyckie i barokowe.

Samo centrum to najważniejszy i najpiękniejszy plac miejski - Plac IX Kwietnia (Piazza IX Aprile). Sam plac jest jednocześnie tarasem widokowym, z którego rozpościera się niesamowity widok na Etnę i wybrzeże Morza Jońskiego.

Taormina

Na placu znajduje się kilka ciekawych zabytków:

Wieża Torre dell’Orologio to wieża z zegarem, która jest jednocześnie bramą (Porta di Mezzo) prowadzącą do średniowiecznej części Taorminy. Wieża powstała w XII wieku. W drugiej połowie XVII wieku została zniszczona przez wojska francuskie. Po kilku latach ją odbudowano i umieszczono na niej zegar istniejący do dziś.
Kościół San Giuseppe to barokowy kościół do którego prowadzą carakterystyczne schody. Nie zawsze jest otwarty, może jednak być możliwość zajrzenia do środka.

Idąc dalej z Placu IX Kwietnia dojdziecie do Placu Katedralnego (Piazza del Duomo), którego ozdobą jest XIII-wieczna Katedra św. Mikołaja (Cattedrale di San Nicola). Świątynia powstała na ruinach dawnego kościoła poświęconego św. Mikołajowi z Bari i była wielokrotnie przebudowywana. Warto wejść do środka i zwrócić uwagę na odnowioną barokową bramę główną.

Taormina

Naprzeciwko katedry stoi barokowa fontanna z taormińskiego kamienia z 1635 roku otoczona okrągłymi schodami. Konstrukcja przez miejscowych nazywana jest Czterema Fontannami (4 Fontane). Na szczycie fontanny znajduje się Minotaur, którego znajdziemy również na herbie miasta. Trzyma on w rękach kulę ziemską i berło. Przy schodach znajdują się cztery kolumienki z ujęciami wody.

W Taorminie warto zajrzeć do Parku Miejskiego zwanego "ogrodem przyjemności". Publiczny ogród Villa Comunale został zbudowany pod koniec XIX wieku na wzór angielskich ogrodów i w przeszłości należał do angielskiej szlachcianki Lady Florence Trevelyan. Park zbudowany jest na różnych poziomach. Są tu schody, pomnik i charakterystyczna wieża, która służyła do podziwiania ptaków. Co najważniejsze: jest tu wiele alejek spacerowych i sporo cienia. Angielska Lady bardzo lubiła architekturę ogrodową: była miłośniczką altanek. Ekscentryczna „a 'ngrisa”, jak nazywali ją miejscowi czyli: Angielka zbudowała z resztek budowlanych np. cegieł, drewna i rurek kilka dziwacznych budowli w stylu orientalnym inspirowanych zapewne swoimi azjatyckimi wojażami. 

Z parku roztacza się piękny  panoramiczny widok na Zatokę Naxos i Etnę. Zwiedzamy bezpłatnie.

Okolice Katanii to nie tylko Syrakuzy i Taormina. Warto zwiedzić Cefalu, Castelmolę, Forza d’Agro
i wąwóz Alcantary.

Polecam i zachęcam :) Miłego zwiedzania !