że posąg ma moc uśmierzania gniewu wulkanu Etna.
Główna budowla placu to
Katedra Św.Agaty, a właściwie
Bazylika archikatedralna św. Agaty, którą można zwiedzać bezpłatnie w każdy dzień tygodnia. Katedra była budowana w latach 1078-1093, natomiast wiele razy została zniszczona przez trzęsienia ziemi. Swój dzisiejszy barokowy wygląd zawdzięcza odbudowie z XVII wieku. Autorem nowej fasady katedry św. Agaty był Giovanni Battista Vaccarini, ten sam architekt, który 20 lat po odnowie kościoła zaprojektował rzeźbę ze słoniem,
Fontanę dell'Elefante (Fontannę Słonia).
Święta Agata to chrześcijańska męczennica, która jest patronką miasta i jej święto jest obchodzone 5 lutego. Fiesta na jej cześć rozpoczyna się co roku 3 lutego i trwa 3 dni, a w tym czasie całe miasto żyje tylko nią, ściągają też tutaj tłumy turystów. W obrzędach święta patronki mieszają się elementy chrześcijańskie i folklorystyczne, z taką samą siłą przyciągając wierzących jak i tylko ciekawych.
W katedrze przechowywane są jej relikwie.
|
Katedra św.Agaty |
W katedrze można również zobaczyć grób Vincenzo Belliniego, słynnego kompozytora klasycznego. Urodzony w Katanii w 1801 roku jest autorem wielu dzieł, w tym jego najsłynniejszego arcydzieła „Norma”. W Katanii jest wiele miejsc poświęconych temu kompozytorowi, ale o tym później.
Tuż obok katedry znajduje się Kościół
|
kościół św.Agaty |
opactwa św. Agaty, który posiada jeden
z najlepszych punktów widokowych w mieście. Trzeba wejść do kościoła przez elegancką kutą bramę, wykupić bilet i po schodach wejść na kopułę.
Niestety, w środku dnia wejście na punkt widokowy nie jest możliwe, gdyż kościół jest zamknięty. Planując wizytę trzeba zapoznać się z godzinami otwarcia, które są umieszczone na bramie.
Wejście na kopułę kościoła nie jest trudne, ale zabierzcie wygodne buty. Widoki z góry są zachwycające. Widać całe miasto, plac del Duomo i oczywiścię
Etnę.
|
Kościół Św. Agaty |
Z boku placu przy przejściu na rynek rybny znajduje się Fontanna Amenano. Przy niej zaś piękny pałac: Palace of Chierici, którego elewacja ma szarobłękitny kolor. Fontanna podziemnej rzeki Amenano wykonana została z białego marmuru w 1867 r. przez neapolitańskiego mistrza Tito Angeliniego. Fontanna stoi nad widocznym odcinku rzeki, a wodospad wpadający do zbiornika jest gładki niczym lustro, stąd alternatywna nazwa fontanny: Acqua o Linzolu czyli woda „gładka jak prześcieradło”. Rzeźba u szczytu przedstawia rzekę Amenano jako młodego chłopca trzymającego róg obfitości, z którego wypływa woda. Pod nim klęczą dwie postacie trytonów wylewających wodę z kamfor w kształcie konch. Kierując się przejściem za fontanną Amenano,
można dojść do słynnego targu rybnego La Pescheria, najlepiej rano, kiedy dużo się tutaj dzieje. Ryb i owoców morza jest tu wtedy zatrzęsienie, całe bogactwo Morza Jońskiego.
Obok targu jest wiele straganów ze świeżymi owocami i warzywami, gdzie warto zaopatrzyć się niedrogo w cudowne owoce sycylijskiej ziemi. Ja osobiście zajadałam się owocami kaktusa i przesłodkimi winogronami. Pycha.
Kiedyś targ leżał nad brzegiem morza, ale obecnie sporo jest od niego oddalony na skutek wybuchu Etny w 1669 r. kiedy to miasto zostało zalane przez lawę, a ląd przesunął się w kierunku morza. Popołudniu jest tu już tylko bałagan i nieprzyjemny zapach.
|
Targ rybny w Katanii |
Z targu można wyjść na ulicę Garibaldiego, średnio ciekawą ale za to zakończoną bardzo ładną budowlą: Porta Ferdinandea lub inaczej Porta Garibaldi. Jest to łuk triumfalny zbudowany w 1768 r z okazji ślubu króla Burbonów Ferdynanda I Obojga Sycylii z austriacką księżniczką Marią Karoliną d'Asburgo-Lorena.
|
Porta Garibaldi |
Wracając można zajrzeć do sklepików z pamiątkami lub przysiąść na wszechobecną smaczną kawę w wielu odsłonach lub świeżo wyciskany sok.
Zanim dojdziemy do placu katedralnego musimy skręcić w prawo w Via Castello Ursino po to, by zobaczyć zamek czyli Castello Ursino (Zamek Niedżwiedzia). Budowla powstała w XIII wieku jako zamek królewski. Castello Ursino został zbudowany w celu podkreślenia władzy królewskiej, a także dla obrony stolicy i był uważany za nie do zdobycia. Dzisiaj w zamku znajduje się muzeum. Warto tam zajrzeć by obejrzeć średniowieczne grube mury i doskonale zachowane surowe wnętrze.
Inna ciekawa ulica biegnąca po sąsiedzku do via Garibaldi to via Vittorio Emanuele II, którą dojdziemy do ukrytego wewnątrz budynków teatru rzymskiego a dalej do Klasztoru Benedyktynów i Kościoła San Nicolo l'Arena.
Teatr rzymski jest trudno wypatrzeć, najlepiej pokierować się mapą i wypatrywać wskazówki nieco nad poziomem głowy. Pochodzi prawdopodobnie z I w i powstał na bazie zbudowanego ok V w p.n.e teatru greckiego. Na wschodzie graniczy z mniejszym teatrem zwanym Odeon. Ciekawe jest położenie teatru, gdyż starożytne ruiny otoczone są młodymi budynkami mieszkalnymi a wejście znajduje się wręcz na parterze budynku..
teatr rzymski w Katanii
|
teatr rzymski w Katanii |
Idąc dalej na zachód i skręcając w prawo na plac Dante Alighieri dojdziemy do największego na Sycylii i nigdy nieukończonego kościoła Św.Mikołaja San Nicolo l'Arena oraz Klasztoru Benedyktynów czyli jednego z najważniejszych zabytków Katanii.
Kościół San Nicolo l'Arena robi wrażenie swoją wielkością, rozciąga się na 105 m z transeptami o długości 42 m, zaś jego kopuła ma 62 m wysokości. Jego budowa rozpoczęła się w 1687 r. a przebudowa w 1735 r. Fasada z mamutowymi kolumnami nie została nigdy dokończona, ale pozostaje imponująca. Wnętrze jest raczej surowe. Za ołtarzem głównym znajdują się piękne XVIII-wieczne organy z 2916 piszczałkami. W 1841 r. w podłodze transeptu ułożono linię południka, która miała łapać światło słoneczne dokładnie w południe, ale z powodu przesuwającej się ziemi wulkanicznej, dziś łapie słońce o 12:13.
kościół św.Mikołaja |
kościół św.Mikołaja |
Sąsiadujący z kościołem
Klasztor di San Nicolò all'Arena jest drugim co do wielkości klasztorem w Europie, rywalizującym jedynie z Mafra pod Lizboną. Ten stary kompleks benedyktyński, pochodzący z 1703 roku, jest obecnie częścią Uniwersytetu w Katanii. Początki klasztoru sięgają drugiej połowy XVI wieku. Jako miejsce budowy wybrano wzniesienie, na którym wznosił się grecki akropol.
Jest to obiekt, który powinien znaleźć się w planie każdej wycieczki i najlepiej zaplanować i zarezerwować wizytę wcześniej, gdyż zwiedzanie z przewodnikiem odbywa się tylko w określonych godzinach a wpuszczana jest ograniczona liczba osób. Zwiedzanie jest też możliwe samodzielnie, ale tylko w ograniczonym zakresie.
Pierwotny klasztor ucierpiał podczas trzęsienia ziemi i podobnie jak reszta miasta został całkowicie przebudowany w stylu barokowym. Nowo powstały klasztor był jednym z największych w całej Europie. Kompleks został doceniony i wpisany w 2002 roku na listę światowego dziedzictwa UNESCO razem z innymi barokowymi perełkami północnej Sycylii.
Dziś w pomieszczeniach klasztoru mieści się uniwersytet.
Możemy sami bez problemu wejść na jego teren i pospacerować. Zobaczyć można m.in.:
fragment oryginalnej rzymskiej drogi (przed głównym wejściem) i dwa wewnętrzne dziedzińce: Klasztor di Levanto oraz Klasztor di Ponente. Pierwszy z nich charakteryzuje się pięknym orientalnym budynkiem na środku. Drugi został stworzony jeszcze przed trzęsieniem o czym przypomina historyczna marmurowa fontanna.
Wejście do historycznej biblioteki miejskiej Biblioteche Riunite Civica e A. Ursino Recupero z niesamowitymi drewnianymi półkami i freskami na suficie oraz do podziemi gdzie znajdują się fragmenty rzymskiego domu w piwnicach jest możliwe z przewodnikiem. Przed wejściem do podziemi, na tyłach budynku można zobaczyć fragment ściany zastygłej lawy.
Wycieczki odbywają się codziennie o pełnej godzinie od 9:00 do 17:00. W sierpniu wycieczki odbywają się od 11:00 do 18:00.
Niestety, nie zawsze wycieczka prowadzona jest w języku angielskim, ale dostałam do ręki kartki z informacjami po angielsku, które wykorzystałam na każdym etapie wycieczki. Zarezerwować wycieczkę można w punkcie informacji naprzeciwko głównego wejścia na teren klasztoru. Nawet jeśli nie mamy zamiaru uczestniczyć w zwiedzaniu możemy otrzymać w punkcie informacji mapę obiektu w języku angielskim. Podobno rezerwacji można dokonać i telefonicznie, mnie się niestety nie udało, więc tego sposobu nie polecam.
|
ulice Katanii |
Powyżej kilka widoków ulic Katanii i bardzo kolorowych sklepików z pamiątkami.
Idąc na północ miasta ulicą via Alessandro Manzoni albo via Etnea, dojdziemy do bardzo interesującego miejsca a mianowicie do placu Stesicoro. Na placu mamy Rzymski Amfiteatr, a raczej pozostałości po nim oraz pomnik Vincenzo Belliniego. Vincenzo Salvatore Carmelo Francesco Bellini to włoski kompozytor operowy, który urodził się w Katanii. Szczątki Belliniego znajdują się w grobowcu w katedrze św. Agaty a pamiątki po Bellinim i jego rękopisy są zgromadzone w mieszczącym się w Katanii Muzeum Belliniego. W mieście jest wiele miejsc upamiętniających tego znanego włoskiego kompozytora chociażby Park Belliniego czyli Villa Bellini przy via Etnea albo Teatro Massimo Bellini przy Piazza Vincenzo Bellini.
|
Amfiteatr rzymski |
Rzymski Amfiteatr na placu Stesicoro pochodzi z II w n.e. Był on jednym z największych tego typu obiektów w Imperium Rzymskim. Mógł pomieścić nawet 15 tysięcy widzów, na 32-stopniowej widowni. Obiekt mierzył 125 na 105 metrów. Niesamowita budowla dostępna do oglądania jest jedynie fragmentarycznie w samym centrum miasta; reszta konstrukcji znajduje się pod zabytkowymi ulicami Katanii.
Idąc dalej na północ miasta ulicą via Etnea dojdziemy do
Parku Belliniego, gdzie można przysiąść i odpocząć wśród zieleni.
|
Villa Bellini |
Teatro Massimo Bellini znajduje się nieco na wschód na uroczym placu Piazza Vincenzo Bellini, gdzie znalazłam uroczą kafejkę, do której wracałam codziennie.
|
Teatro Massimo |
Kawiarnia przy placu
Piazza Viancenzo Bellinni z widokiem na teatr. Moja ulubiona i nie tylko moja, bo spotykałam często te same osoby co dnia poprzedniego. Kawa 2,5 Euro.
Inne ciekawe miejsca w mieście.
Piazza Universita
|
Piazza Universita |
|
Plac Uniwersytecki, Katania |
Plac Uniwersytecki istnieje od najmniej 1696 r., kiedy to po stronie zachodniej wybudowano gmach Uniwersytetu po zniszczeniach spowodowanych wstrząsem sejsmicznym w 1693 r . Pałac został zbudowany według projektu różnych architektów, w tym Francesco i Antonino Battaglii. Po wschodniej stronie, przed budynkiem Uniwersytetu, znajduje się pałac San Giuliano zbudowany w 1738 roku dla markizów Paternò Castello z San Giuliano.
Na południe od placu znajduje się tylna część Palazzo degli Elefanti, siedziby ratusza oraz Palazzo Cilestri z drugiej połowy XVIII wieku . Na placu znajdują się też cztery piękne artystyczne kandelabry z brązu, wykonane w 1957 r.
|
Katania |
Plaża w
Katanii.
Na plażę można dojść z centrum w 20-25 min albo podjechać autobusem, bilet kosztuje 1 Euro.
Plaża jest złota, drobno piaszczysta, długa na 18km, z pięknym widokiem na wulkan.
Duża koncentracja usług sprawia, że plaża ta jest idealnym
miejscem dla tych, którzy chcą spędzić tutaj komfortowe
wakacje, zwłaszcza dla rodzin z dziećmi. Wzdłuż wybrzeża
znajduje się wiele barów i restauracji, a także kilka bezpłatnych
i płatnych parkingów.
Z powodu pobliskiego lotniska można obserwować lądujące
samoloty - wrażenie niesamowite.
Wycieczka na Etnę.
W mieście można znaleźć wiele ofert wycieczkowych, ale ja skorzystałam z dobrze ocenianej oferty na airbnb. Wyprawa zajmuje około 6 godzin, ale na spokojnie, we włoskim stylu. Trzeba mieć wygodne buty sportowe, ale jak nie macie to organizator ma, kurtki także. Warto przed wykupieniem wycieczki o to spytać. Na pewno trzeba mieć podkolanówki, nie skarpetki, po co ? Odpowiedż przy zejściu okaże się oczywista: piasek wsypuje się do butów i może podrapać stopy. Wspinaczka jest średnio intensywna, wpinamy się z przerwami. Chwilowo można się zmęczyć ale tylko chwilowo, no chyba, że ktoś jest zaprawiony w takich wycieczkach pod górę, to w ogóle nie będzie problemu. To nie są skałki, to po prostu wejście pod górę po sypkim skrystalizowanym pyle powulkanicznym. Takie drobne czarne jakby pumeksowe kamyczki.
Widoki są zależne od pogody. Mnie pogoda nie dopisała, widoki były zamglone.
Pogodę trudno w październiku uchwycić idealną, szczególnie na wysokości ponad 2 tys m. Wspinamy się do wysokości 2900m, oczywiście z przewodnikiem.
Jeśli ktoś nie chce podjąć wysiłku wspinaczki może podjechać kolejką a później podejść nieco pod górę. Po dotarciu na 2500 m n.p.m. możemy trasę na szczyt pokonać sami bez przewodnika jeśli chcemy dotrzeć do krateru Bocca Nuova lub Nocca Centrale. Jednak gdy chcemy dotrzeć na najwyższy krater Bocca Subterinale musimy wybrać się tam z przewodnikiem lub korzystając z aut terenowych.
Samemu na Etnę można dojechać publicznym autobusem AST, który odjeżdża każdego ranka z głównego dworca w Katanii (Piazza Giovanni XXIII). Bilet autobusowy kosztuje ponad 6 Euro w obie strony. Z Katanii codziennie wyrusza też na Etnę specjalny autobus turystyczny, bilet kosztuje 35 €. Wszystkie autobusy dojeżdżają na wysokość 1800 m npm.
Ceny prywatnych wycieczek z przewodnikiem zaczynają się od około 50 € za osobę. Ja zapłaciłam 250 zł. Była nas malutka grupa 3 osoby, ale wspinalismy się z drugą 4 osobową grupą i drugim zaprzyjaźnionym przewodnikiem.
Koszt przejazdu kolejką linową (Funivia dell’Etna) z wysokości 2000 m na wysokość 2500 metrów to 30 € w obie strony.
Nawet jeśli nie traficie na ładną pogodę i widoki będą takie sobie to i tak sama wspinaczka jest mega przeżyciem. Polecam.
Aha, wspinać się można cały rok, także zimą.
W następnej relacji okolice Katanii.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz